Ιστορία Ομάδας
Οι ιδρυτές ήταν όλοι αυτοδημιούργητοι επιχειρηματίες στο μεγάλο λιμάνι.
Η οικογένεια των Ανδριανόπουλων έχει στην ιδιοκτησία της ένα εμπορικό
οίκο, που διηύθυνε τότε ο πατέρας Ανδρέας Ανδριανόπουλος.
Τα παιδιά του
δραστηριοποιούνται σε όλα τα αθλήματα. Σε άμεση συνεννόηση με άλλους
επιφανείς παράγοντες της πειραϊκής κοινωνίας , δημιούργησαν ένα αθλητικό
σωματείο, για να αμφισβητήσουν άμεσα την κυριαρχία του Πειραϊκού
Συνδέσμου, παλιού σωματείου του Πειραιά, με πολύμορφη δραστηριότητα
(λογοτεχνική, εκπαιδευτική, πολιτιστική, αθλητική).Ανάμεσα στους ιδρυτές
ξεχώριζαν, ο βιομήχανος Μιχαήλ Μανούσκος, ο ανώτατος αξιωματικός του
Π.Ν Νότης Καμπέρος, ο διευθυντής του Ταχυδρομείου Σταύρος Μαραγκουδάκης,
ο έμπορος Νίκος Ανδρόνικος, ο αξιωματικός του Στρατού Δημήτριος Σκλιάς,
ο δικηγόρος Νικόλαος Ζαχαρίας, ο συμβολαιογράφος Αθανάσιος Μέρμηγκας, ο
χρηματομεσίτης Ιωάννης Κεκκές, και ασφαλώς η οικογένεια των εμπόρων
Ανδριανόπουλων, με πολύμορφη δραστηριότητα (λογοτεχνι-κή, εκπαιδευτική,
πολιτιστική, αθλητική).
Ο Ολυμπιακός ταυτίζεται στο ξεκίνημά του με τα αδέλφια Ανδριανόπουλου.
Και οι πέντε έγραψαν ιστορία. Ποτέ άλλοτε δεν έχει συμβεί παρόμοιο
γεγονός, όπου πέντε αδέλφια να είναι συμπαίκτες σε μία ομάδα, και ακόμη
περισσότερο όλοι τους να αγωνίζονται στην επίθεση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε
και τους άλλους πρωτοπόρους, όπως ήταν ο Κώστας Κλειδουχάκης,
τερματοφύλακας της ομάδας, αλλά και οι Νίκος Πανόπουλος, Χαράλαμπος
Πεζώνης, Πάνος Κορωναίος, Κώστας Τερεζάκης.
Η δεκαετία του 1930 ξεκίνησε με τις καλύτερες προοπτικές για τον
πειραϊκό σύλλογο. Ορισμένες σημαντικές επιτυχίες επί ξένων ομάδων που
είχαν προηγηθεί, οι νίκες επί των ελληνικών σωματείων στα συχνά φιλικά
παιχνίδια και η αποτελεσματική διοικητική λειτουργία προοιώνιζαν ευνοϊκή
αθλητική πορεία για την ομάδα. Δύναμη του συλλόγου οι πολυπληθείς
οπαδοί του, οι οποίοι έδειχναν την υποστήριξή τους ακόμη και στους
φιλικούς αγώνες. Εναντίον του Παναθηναϊκού στο γήπεδο της Λεωφόρου
Αλεξάνδρας, εναντίον του Εθνικού στο Ποδηλατοδρόμιο, εναντίον του
Απόλλωνα ή της ΑΕΚ στο γήπεδο του Ρουφ, εκδήλωναν τη συμπαράστασή τους
στην ομάδα. Δεν ήταν λίγες οι φορές που οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού
επέστρεφαν στον Πειραιά με τα πόδια πανηγυρίζοντας κάποια σημαντική
επιτυχία .
Περνούσαν από τους κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας για να
διατρανώσουν τη νίκη επί των Αθηναίων, κατηφόριζαν την οδό Πειραιώς και
κατέληγαν με ζητωκραυγές στον κεντρικό Πειραιά αλλά και ακόμη παραπέρα
στις απόμακρες φτωχογειτονιές . Ήταν οι στιγμές της δικαίωσης, της
καταξίωσης που έφερνε η νίκη επί των αθηναίων ανταγωνιστών. Ιδιαίτερα οι
επιτυχίες κατά του Παναθηναϊκού γιορτάζονταν με ένα ξεχωριστό τρόπο. Οι
ολυμπιακοί φίλαθλοι επινοούσαν διάφορα για να πανηγυρίσουν τη νίκη και
να σαρκάσουν τους φιλάθλους του αντιπάλου. Το 1931 ο Ολυμπιακός
κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία του.
Διοργανώθηκε στο πρότυπο
της εθνικής κατηγορίας, έτσι όπως επανήλθε αρκετές φορές αργότερα για
να οριστικοποιηθεί το 1959 με τη δημιουργία του εθνικού πρωταθλήματος.
Συνολικά στην προπολεμική περίοδο ο Ολυμπιακός είχε κατακτήσει τον τίτλο
του πρωταθλητή 6 φορές, ενώ ένα πρωτάθλημα εκείνο του 1934-35 δεν
ολοκληρώθηκε. Στη φίλαθλη κοινή γνώμη ο Ολυμπιακός είχε καταγραφεί ως η
μεγαλύτερη ομάδα της χώρας, με απανωτές επιτυχίες επί όλων των αντιπάλων
του. Η συρροή του κόσμου στα παιχνίδια του ήταν εντυπωσιακή.
«Φευγάτε από μπρος...» Δεν χρειαζόταν βέβαια η προειδοποίηση γιατί κάθε
αντίπαλος του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ήξερε τι τον περιμένει. Στο πρώτο πρωτάθλημα
Εθνικής Κατηγορίας της περιόδου 1930-31 ο Ολυμπιακός παρέταξε μια πολύ
μεγάλη ομάδα: τον Γραμματικόπουλο, τους αδελφούς Ανδριανόπουλους- τον
Ντίνο, τον Γιώργο, τον Βασίλη και τον Λεωνίδα-, τον Λεκκό, τον Κουράντη,
τον Τερεζάκη, τον Πεζώνη, τον Πανόπουλο, το Σοφρά, τον Χρυσαφόπουλο,
τον Κουράντη και άλλους.
Ο Ολυμπιακός έγραψε ανεπανάληπτους θριάμβους
μέσα στο Ποδηλατοδρόμιο - το Καραϊσκάκη - αλλά και στα άλλα γήπεδα των
Αθηνών και της Θεσσαλονίκης. Με 3-1 έχασαν όλες οι ομάδες του
Πρωταθλήματος μέσα στον Πειραιά, καθώς το Ποδηλατοδρόμιο έθαψε τις
ελπίδες όλων εκείνων που θέλησαν να νικήσουν ο Θρύλο. Με 3-1 έχασαν
όλοι. Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, Άρης Θεσσαλονίκης, Ηρακλής και ο ΠΑΟΚ. Μοναδική
εξαίρεση ο Εθνικός. Αυτός φιλοδωρήθηκε.. με 4-1.
Πηγή έμπνευσης όλα
αυτά για το Βασιλειάδη που έγραψε τους στίχους και το Λαουτάρη που
συνέθεσε την μουσική: «Ένα, δύο, τρία γκολ, παντού πανικός! Θρίαμβος,
νίκη, - Ολυμπιακός- !» Ένας ύμνος που τον τραγουδούσαν οι παίκτες και οι
φίλαθλοι μέσα και έξω από το γήπεδο με σφιγμένες γροθιές και δάκρυα στα
μάτια. Ένας ύμνος που συγκινούσε, συγκλόνιζε και ηλέκτριζε ολόκληρη την
Ελλάδα. Είχε γίνει της μόδας, ακουγόταν στα γραμμόφωνα, στα πάρτυ, στις
εκδρομές, παντού. Αντηχούσε και αντιλαλούσε σε όλο τον Πειραιά.
